شیخاص!
|
||
دنیای یک شیخ خاص |
گرچه👈اسلام یکی از محاسن و کارکردهایش این است که به تو و هر که بدان باورمند است، این سرویس را میدهد که: «ایمان بیاور؛ سکون نفس هدیه بگیر!» خب این کمچیزی نیست. یکی از مشکلات ما استرس و تشویش خاطر است. قرآن میگوید: نگرانی برای چه؟ خیالت راحت! تو پیوسته در حالت بُردبُردی. مثال معاصرش اینکه توی رزمندهٔ بسیجی در عملیّات والفجر۸ که کامیاب بودی که هیچ؛ مُفت چنگت! در کربلای۴ هم که بعثیّون نابکار دمار از روزگارت درآوردند، باز فاتحی! چون اولاً ادای تکلیف و وظیفه کردی و خدا ازت راضی است و رِضوانٌ منَ اللهِ أکبر. در ثانی به خسارات خصم فکر کن تا التیام یابی. إنْ تکونوا تَألَمونَ فإنّهُم یَألَمونَ کما تَألمون؛ ولی👈عیبش این است که اولاً «کارل پوپر» گوید: «مذاکرات در مورد یک فرضیّه، گزاره یا نظریّهٔ قابل مشاهده، فقط اگر ابطالپذیر باشد، قبول است.» در حالی که مکتب دینی کوتاهبیا نیست و گربهٔ مرتضی علی را هر جور بیندازی بالا چهاردستوپا به زمین میآید. در ثانی توجیهاتی مثل اینکه اگر ما زخم خوردیم، صدّامیان هم زخم و قَرح خوردند و این به آن در، بهقول «فروید» دلیلتراشی، رشنالیزیشن rationalization و دلخوشکنکِ مُسکّنوار است.
نشر بلاگفا: ۰۳۰۶
![]() |